گویش های قدیمی

سلام  گویش های قدیمی روستا هرچه به یادتان می اید برایمان بفرستید

کلری=دستمالی که دایره میکردند و روی سر می گذاشتن .

په پی =شیشه خورده..

اوسار:افسار           بختر:بهتر

بل بلیشه: گمان
پلاس:وسایل رختخواب
پیلنگو؛گیاهی هرز

هراسون=دستپاچه

وینسبی=هلاک چیزی بودن
بٌرم=ابرو..

مرزنگ=مژه.

خنج خولیک(گوجو گوجو)=قلقلک.

پینجه=انگشت.

کنگیزه=آرنج

کلبوک=مارمورک.

خوت توش بینی=آینه.

بٌل تش=خاکستر آتش.

کٌوه=باطری

شوپر=خفاش.

میگ=ملخ.

بوجیک=گنجشک

بیمفر=دستپاچه

پریزه=لباس

گنج فراخ=زیرپیراهنی

خویگرگ:عقرب

تینک:ماهی تابه

چل:زیربغل

خوی مرغ:تخم مرغ

نخنگ:قشنگ زیبا

کروک:قورباغه

جهال:جوان سرحال

–کمباره= تیرکمان

–کندر=آدامس-

-ملح=شنا کردن-

– چکنه،کرنجال:چسپنده پاتیل:قابلمه

پرچل:کثیف

دک:هستها

ولیزگا:ابریزش دهان

اشتو:عجله وشتاب

پیلنگو=مارچوبه(علف هرزنیست)—

گوزیم=عقرب—

شلو=گل آلود—

چپلک=توگوشی—

پسیند=بعدازظهر—

پرپروک=پروانه—

بینیزه=آدامس(سقز)—

جم جمرو=باتلاق—

چم(چما)=جنگل کناررودخانه—

مصیله=دشت،بیابان—

غوره=جوان سربه هوا—

پیلیس=اندک،کم

تیریزک=پاشیدن

بکرک=قرقره

گروک=دوک نخی

شربتی=پیاله

الیزه=مترسک

اِسوم=کف …

گیر لچ لچ=پاره پاره

توال=حوله

نخیدن=نشستن(نمی نخم=نمی نشینم-حونَخ=بشین)

تِنگیدن=پریدن(بتنگ=بپر)

چُرپیدن=لیزخوردن

پٍت پِت=تکه تکه

کیلینگه=شاخه

چرملوسک:لیز
کُرکُر:قفس پرنده
چِلَک:چوب دوشاخه
کَشکِلالو:دورخودچرخیدن
جخیدن:دویدن(بِجَخ:بدو-نمی جِخُم:نمی دوم)
هَس(هاسک):آسیاب دستی
دُکو:چکش چوبی بزرگ
درام:بشکه
جیلُم:دروکردن گندم
پات:هرس کردن
چیله:کوچه باریک
گیریخ:گریه
لَه وُز:ضعیف،لاغر
اِشَوم:روستا
وُلات:روستا
حله:محله
چیلته:هیزم های کوچک
بوچیل:جوجه
بُرا:خرمن کوب
پُخ:پُف
زهره:ترس
سوپر:موتورسیکلت
تِیر:لاستیک ماشین
چاس:نهار
اِشکال:بزکوهی
اُوید:آهو
گَه:زود(صبح گه:صبح زود)
مَنگ:زنگ(اکسید شدن)

سِوخی: شوره زار
گِنَر: گره
مَهک: گُم(مَکارفتِن=گم شده است)
شُشُ: شپش
مُشک: موش
کَشکِنه: غذای آش مانندی که معمولا باماهی رودخانه تهیه می شود
پی لی سور(پی لی سوک): پرستو
خَلمَسِکو:غلتیدن درخاک (خاک آلود)
کَنگا: خرمای خشک
بُرچَک: زُلف
مَهتَک(مَختَک): گهواره
هِی لَنگا: آویزان
تِلَگدو: آشغال دونی
کیچه: کوچه
چیله: کوچه خیلی باریک
چِشوک: سوراخی که قدیم معمولا برای وزش باد وخنکی درخانه هاتعبیه می شد
مُچ: استخوان
مَج: هسته
کُلِکی: شورت
پاتُلون: شلوار
وُر: پرتاب(وُرمِیه=پرتاب نکن)
گاری: فرغون
بَردِله: وسیله ای جهت حمل بار که ازچوب ساخته می شدوبرپشت حیوان باربرمی گذاشتند
بُنه: وسیله توری شکل جهت حمل بار(معمولا دسته های گندم وجوقبل ازکوبیدن)
اوشی: وسیله ای جهت باد دادن گندم وجو(خرمن)
کِرَند: کُلَنگ
کاپو: چاهی که قدیم از آن به عنوان انبار نگه داری غلات استفاده می شد
چِلکاندن: له کردن(بِچِِلِکو=له کن)
واشیم: بریم(برویم)

چولوس:چوب نیم سوز

شرطی:کاسه کوچک

سونگر:سیاه ارسی

کرپ کرپو:کفش پاشنه بلند

خشار:آشغال

کت و مت:وسایل مورد نیاز

استور:فنس تن تنی:جایی که برای خوابیدن مرغ ها برای تابستان به وسیله چوب درست می کنند